#3 Wandelen en langere afstanden met baby
Welkom bij het derde deel van mijn serie gastblogberichten op KOKADI!
Deze keer gaat het over "wandelen en langere afstanden met een baby". In april 2018 liep ik ongeveer 300 km op de Jacobsweg in Spanje met mijn toen 4-5 maanden oude zoon. Dit was niet mijn eerste langeafstandswandeling en natuurlijk ging ik niet geheel onvoorbereid op pad met een baby op sleeptouw. Maar je groeit tenslotte met de uitdagingen en met je ervaring!
De beslissing
Als je overweegt te vertrekken, dan is de eerste overweging: wat ben je van plan te doen? Hoe is de infrastructuur ter plaatse? En hoe zit het met je conditie? Wilt u een meerdaagse trekking doen of plant u dagtochten vanuit dezelfde accommodatiebasis? Of doe je gewoon aan stadsbezoek en kom je, net als ik, tot ca. 30 km volgens de stappenteller? En... natuurlijk... wat is je baby gewend en waar zal hij "aan deelnemen"? Hoe groter ze worden, hoe meer ze zelf willen lopen ;)!
Allereerst, op basis van onze Jacobsweg, neem ik je mee op reis! Dus het meeste hiervan gaat over het algemene en het "zeer kleine". Een paar ervaringen van recente wandelingen (met mijn zoon, die nu 19 maanden oud is) zijn ook inbegrepen! Dus hier zijn een paar persoonlijke tips die op je wachten om ze uit te proberen en verder uit te werken:
Ik heb er altijd van gehouden om in de zomer veel te wandelen en trektochten te maken of in de winter skitochten te maken. Veel ook bij de Alpine Club (die trouwens ook nog eens mooie kortingen en verzekeringsdekking met een lidmaatschap brengt!). Daar mogen de nakomelingen niets aan veranderen. Een trektocht van 1 week met een rugzak van 20 kg door de wildernis in Centraal-Aziatisch Kirgizië, of Zuid-Amerikaanse toppen van 6000 meter beklimmen, is misschien niet langer mijn eerste keuze, maar dat betekent niet dat je niets spannends meer kunt doen ;) !
De draagzak
Bij het wandelen met een baby is de eerste en belangrijkste beslissing het draagsysteem. Net als bij de schoenenkeuze, moet de draagzak gewoon comfortabel voor je zijn! Ik ben enorm blij met het draagadvies en het geduld van mijn draagconsulent, die met mij verschillende draagsystemen en merken doorneemt. Als rugzakfreak zat ik gewoon vast aan de KOKADI Flip. De draagzak met volledige gesp en draagdoekstof heeft mij persoonlijk gewoon overtuigd! En hoewel ik al zo'n 10 rugzakken heb in verschillende maten en voor verschillende doeleinden (reizen, wandelen, skitochten, etc.) nu heb ik ook de Flip in alle beschikbare maten in huis J! Trakteer jezelf op een draagadvies en vind de juiste draagzak voor jou en je kleintje!! Dit is een geweldige investering!! En bij KOKADI is er voor elk wat wils...van sling, Flip, Wrapstar etc.! Natuurlijk hebben we de Jacobsweg in babymaat gedaan (5 maanden bij thuiskomst). Vooral de verandering naar de peutermaat met de extra gespen op de Flip, die het gewicht van de schouder naar de heup verplaatsen, was voor mij het verschil tussen dag en nacht! Ik vind het nog comfortabeler om ermee te dragen!!
Draag of Wandelen is gewoon perfect! Het is zacht voor de bloedsomloop, het is een soort training en ondersteunt het herstel na de zwangerschap, maar bovenal is het de nabijheid van het kind. En deze nabijheid biedt veiligheid en geborgenheid. Lopen wiebelt van nature en dit wiegen is rustgevend. In de brancard sliep mijn kleintje vanaf het begin graag veel, omdat hij gewoon geniet van het fysieke contact en zo gemakkelijk zijn "dagelijkse behoefte aan knuffels" kan dekken. Daarnaast waren we in weer en wind in de frisse lucht en in de natuur! Op de Flip vind ik de hoofdsteun, die je met de knopjes kunt bevestigen, gewoon super. Zodra mijn kleintje in slaap is gevallen, kan ik de hoofdsteun gemakkelijk sluiten zonder hem wakker te maken, zoals mij bijvoorbeeld is overkomen met koorden aan een andere draagzak. Afhankelijk van de stofmix biedt de Street ook extra warmte - als een extra laag kleding, waarbij je als moeder de temperatuur voor je geliefde tot op zekere hoogte met je eigen lichaam kunt regelen. Met lenteachtige temperaturen deed ik er goed aan om me zelf niet te warm aan te kleden, zodat ik niet zou zweten. De kleine droeg een fleecepak over zijn kleren in de brancard en zijn nek voelde altijd aangenaam warm aan. Afhankelijk van je voorkeuren en de respectievelijke omstandigheden zijn gekookte wol, softshell-pakken of gewoon handschoenen ook voldoende! En eigenlijk vind ik de draagdoekstof van KOKADI gewoon super aanpasbaar en soepel!
Ten tijde van de Jacobsweg was het heel duidelijk dat ik voorop zou lopen. Het is voor mij altijd belangrijk geweest om oogcontact te hebben met mijn liefje om te zien hoe het met hem gaat en wanneer hij slaapt etc. Het nadeel is dat je niet precies kunt zien waar je heen gaat als je het kind voorop draagt. Ik vermeed daarom zoveel mogelijk klimmen of liep met stokken als extra veiligheidsmaatregel. Toen hij na de Jacobsweg zijn hoofd zelfstandig kon houden, hebben we hem een paar keer op onze rug gedragen, waardoor de kans op struikelen drastisch wordt geminimaliseerd. Desalniettemin bleef mijn favoriet lange tijd om vooraan te dragen. Je kindje voorin vervoeren heeft als voordeel dat er achterop nog ruimte is voor een kleine rugzak. Op de Jacobsweg had ik eigenlijk alleen de belangrijkste dingen van de dag bij me in mijn dagrugzak, en verder lieten we onze "reisrugzak" via bagagetransport van accommodatie naar accommodatie sturen!
Mijn zoon is nu 19 maanden oud. Als we nu gaan wandelen of hiken, draag ik hem het liefst op de rug. Zelfs vergeleken met een Kraxe is het voor mij veel comfortabeler om mijn zoon achterin de draagzak te dragen. Het gewicht van mijn zoon (ca. 12 kg ondertussen) valt achter minder op dan voor. En het gewicht van de Kraxe is natuurlijk veel hoger dan dat van een draagzak. Als mijn man en ik samen op pad zijn, draag ik onze zoon in onze KOKADI Flip op de rug, en mijn man draagt onze dagrugzak met de belangrijkste gebruiksvoorwerpen op de rug. Als ik weer alleen onderweg ben, zoals toen op de Jacobsweg, dan alleen kortere afstanden en bij stabiel weer. Ik bind dan een heuptasje om mijn buik met iets te drinken voor ons beiden, vochtige doekjes en een reserveluier. Met een heuptas moet je minimalistisch zijn en, indien nodig, vertrouwen op een goede wandel- en wandelinfrastructuur. wandelbestemmingen!
Maar: Smaken verschillen, luister gewoon naar jezelf! En uit eigen ervaring kan ik nu zeggen dat voorkeuren ook in de loop van de tijd veranderen J! Blijf open en probeer iets! Doe het rustig aan en je zult geleidelijk groeien met de uitdagingen en ervaringen!
Routeplanning
Nadat ik voorop had gereden en toch geen onnodige risico's wilde nemen, bekeek ik de hoogteprofielen van de Jacobsweg. Ik koos routes die zo vlak mogelijk waren en vermeed moeilijkere stukken per bus of trein. Relevante literatuur biedt goede routebeschrijvingen en naast hoogteprofielen kun je ook van tevoren de belangrijkste punten leren kennen en dan nadenken over wat je denkt te kunnen doen bij het plannen van de tocht. In ieder geval moet het antwoord "zelfverzekerd" zijn met een baby en geen echte uitdaging vormen. Ik had ook wandelstokken bij me voor noodgevallen, waar ik vooral dankbaar voor was als het een beetje glad was door de regen.
Bij het wandelen in de prachtige Oostenrijkse Alpen, toen ik bewust voorop wilde lopen, koos ik gewoon voor (eenvoudige) (bos)paadjes zodat ik niet struikelde over wortels of dergelijke. Ik heb paden bewandeld die ik kende en mezelf toevertrouwde om te dragen. Ik vind het nog steeds praktisch om mijn kind voorin te dragen en mijn dagrugzak achterop. Als je als koppel met kinderen reist, kun je natuurlijk, zoals gezegd, kind en dagrugzak opsplitsen en draagt iedereen deze achterin. Zodra de kleintjes hun hoofd omhoog kunnen houden, is het een geweldige optie om ze op de rug te dragen! Probeer het! Uiteindelijk komt het altijd neer op je onderbuikgevoel!
Hoe hoog brengt je geplande tour je eigenlijk? Volwassenen beginnen te acclimatiseren rond 8000 voet. De kleintjes voelen eerder de ijlere lucht en zijn meestal gevoeliger voor de hoogte. Benader het langzaam en raadpleeg anders eventueel een arts!!
Tourplanning omvat ook het weerbericht. Als de weersvoorspelling slecht weer aangeeft, kun je het beter met rust laten en een alternatief programma zoeken of een ander vervoermiddel gebruiken. Maar wees er ook op voorbereid dat de weersvoorspelling niet per se goed hoeft te zijn! Op een dag op de Jacobsweg werd bijvoorbeeld motregen aangekondigd en uiteindelijk stortte het met bakken uit de lucht. En dat op een punt dat ik niet kon overstappen op een bus toen ik al onderweg was. Ik was blij met mijn professionele poncho, waaronder ruimte was voor het kind en de rugzak. Het voordeel van de poncho is dat hij ook meespeelt in de wind, terwijl een paraplu snel de geest geeft. Als het niet waait kan een outdoorparaplu ook handig zijn als je hem voorop draagt, deze kan je vastmaken aan de sluitingen van de rugzak en je hebt beide handen vrij!
Als het kouder is, dan is het "uienprincipe" de beste strategie. Meerdere lagen kleding over elkaar warmen het beste en kunnen gemakkelijk in fasen worden geregeld. Handschoenen en een muts klinken soms belachelijk, maar zelfs zonder de Filius ben ik verrassend genoeg vaak blij geweest met een paar noodhandschoenen.
Bij het plannen van mijn rondreis voor de Jacobsweg heb ik een Excel-spreadsheet gemaakt op basis van de literatuur in de gids. Ik heb alle plaatsen op een rijtje gezet en hoe ver ze van elkaar verwijderd zijn. hoeveel hoogtemeters zouden er naar me toe komen. Ik heb ook genoteerd waar er busverbindingen zijn, supermarkten en bronnen van drinkwater. Nadat ik uitsluitend borstvoeding had gegeven, had ik geen melkpoeder of aanvullende voeding nodig, maar gebruikte ik wel luiers. Bij het plannen van de bevoorradingssituatie kon ik terugvallen op de grotere steden en grotere supermarkten daar. Plan je eten dus goed in en neem dingen mee die moeilijk te krijgen zijn! Er is een grote kans om warm water te krijgen in cafés en schuilplaatsen, maar het zal hoogstwaarschijnlijk moeilijk zijn met melkpoeder! En neem voor de weg naar de schuilplaatsen zeker voldoende drinken en proviand mee!
Op de Jacobsweg was de bewegwijzering zeer betrouwbaar. Bij wandelingen is dat niet altijd het geval. Verdwalen is niet leuk, zeker niet met kinderen. Het is daarom aan te raden om kaarten bij je te hebben. In het beste geval heb je al offline kaarten van je route gedownload op je mobiele telefoon. De app "alpenvereinaktiv" is bijvoorbeeld een populaire kandidaat. Maar voor veel wandelingen kun je ook GPS-tracks vinden op internet, zodat je niet verdwaalt.
De dagelijkse etappes moeten worden aangepast aan je conditie. En plan liever conservatief. Uw kind wordt gedragen, dus 's avonds is het niet moe van de wandeling en heeft het energie. Plan je dagetappes en energiereserves zo in dat je je kind 's avonds nog voldoende aandacht kunt geven en de volgende dag als een nieuw mens kunt beginnen. Je hebt kracht en energie nodig voor 2! Probeer dus eerst zoveel mogelijk thuis uit!
Voorbereiding
Als je weet wat je van plan bent en een redelijke voorbereidingstijd plant, kun je nieuwe routines ontwikkelen.
Toen mijn zoon 2 weken oud was, ging ik met hem wandelen en droeg ik hem in de KOKADI Flip. Na 10 weken bedrust tijdens mijn zwangerschap was mijn conditie zo goed als onbestaande. Ik herinner me nog goed dat in het begin een wandeling van 2 km in de nevel van ons appartement aanvoelde als een marathon. Ik verhoogde onze dagelijkse hoeveelheid wandelingen elke dag een beetje.
Het is dan belangrijk om gewoon aan de bal te blijven en elke dag te "trainen". Toen mijn kleintje ongeveer 6 weken oud was, gingen we sneeuwschoenwandelen en kort daarna besloot ik 3 maanden later met hem de Camino de Santiago te lopen. Mijn zoon woog bij de geboorte 3,2 kg. Toen we op de Camino de Santiago zaten, woog hij ongeveer 7 kg. Doordat ik vanaf het begin elke dag met hem ging wandelen, raakte mijn rug langzamerhand gewend aan zijn groeiende gewicht. Mijn rug en mijn conditie zijn langzaam "gegroeid" met en met de uitdaging. Met behulp van een stappenteller hield ik elke dag bij hoeveel ik onderweg was en na korte tijd zat ik al gemiddeld op 13 km per dag. Ik zag mijn wandelingen door de stad als “proeftochten”. Ik probeerde de processen en routines aan te passen aan de latere Jacobsweg. We stonden vroeg in de ochtend op en het slaappatroon van mijn zoon is dienovereenkomstig afgevlakt. Toen marcheerden we weg terwijl mijn man aan het werk ging. Ik sprak wel eens af met vriendinnen en we raakten allebei gewend aan buitenshuis borstvoeding geven en luiers verschonen. Ik heb geleerd te herkennen wanneer hij wil slapen, spelen en gevoed worden, en ik kende onze routine heel goed toen we vertrokken op de Camino de Santiago. Die routine zat toen gewoon op een andere plek. Zolang hij sliep, dwaalde ik rond. Toen hij wakker was, ging ik naar het dichtstbijzijnde café en gaf ons allebei een pauze of improviseerde onderweg. Het ritme van mijn zoon stond altijd voorop en daar werd de keuze van de pauzeplekken op gebaseerd. Indien mogelijk zocht ik een plekje in de schaduw en een omkleedgelegenheid (later was een kinderstoel een ander criterium), maar uiteindelijk was het een luxe om zoiets ook daadwerkelijk te vinden!
Nadat ik ter voorbereiding ongeveer 13 km per dag had afgelegd, plande ik mijn tour voor de eerste week ter plaatse op ongeveer 10 km per dag. De training moet altijd veeleisender zijn dan je van plan bent te doen in een "noodgeval"!
Ik had de eerste 5 dagelijkse etappes en overnachtingen vanuit huis gepland en geboekt. Ik plande de resterende dagelijkse etappes meestal 1-2 dagen van tevoren. Ik heb toen de opvang gebeld en "gewaarschuwd" dat ik met een baby zou komen. Goed dat Spanje kindvriendelijk is J! Eenpersoonskamers zijn vrij schaars langs de Jacobsweg. Daarom heb ik voor de zekerheid gereserveerd. Dan hadden we altijd wel een slaapplek gevonden in de slaapzaal! Afgezien daarvan moest ik mijn bagagetransport vertellen waar ik mijn bagagerugzak naartoe moest brengen.
De apparatuur
Als de keuze voor een draagzak eenmaal is gemaakt en je kleintje het net zo leuk vindt om te dragen als jij, dan kun je nadenken over andere onderwerpen. Voor langere afstanden is de keuze van schoenen ook essentieel. Ze moeten in ieder geval ingelopen zijn (risico op blaren zo klein mogelijk), een dikke zool hebben en bij voorkeur over de enkel gaan (zodat je je enkel niet zo snel verdraait). De mooie KOKADI Wrapkicks zijn misschien meer voor kortere stadswandelingen. Ik liep de Jacobsweg met mijn wandelschoenen en met deze keuze ging ik "goed" in de ware zin van het woord. Versterkte wandelsokken deden de rest. Ik zou nog steeds blarenpleisters en plakband in mijn EHBO-doos hebben voor het geval dat!
Als je op een dagtrip gaat, heb je eigenlijk alleen de spullen voor de dag nodig...bescherming tegen de zon, voldoende drinken, snacks, luiers, onderleggers, vochtige doekjes, schone kleren, regenponcho, draagjas of Windstopperjack met jasverlenging, EHBO-doos, spuugdoekje, speelgoed, etc. Dit alles past in een dagrugzak. De rest liet ik vervoeren in de grote bagagerugzak. Met een baby en een dagrugzak zit ik al op ca. 15 kg aangekomen.
Ik stop mijn drankjes in een drinksysteem in mijn rugzak. Dus ik dronk uit een slang. Dit had als voordeel dat ik de rugzak niet hoefde neer te zetten en niet het risico liep mijn kleintje wakker te maken als ik wat wilde drinken. Ik kon dus vrij comfortabel drinken tijdens het lopen en toch mijn vochtbalans goed reguleren.
Ben je een aantal dagen onderweg, dan heb je wat meer bagage bij je! De vuistregel bij meerdaagse trektochten is dat de rugzak niet zwaarder mag zijn dan 10% van je eigen lichaamsgewicht. In mijn geval werd dat al overschreden door mijn kind in de brancard. De overige spullen dienen daarom zo minimalistisch mogelijk verpakt te worden. Zoals op veel langeafstandswandelpaden, werd ook op de Jacobsweg bagagevervoer aangeboden. De bagage wordt dagelijks 's ochtends opgehaald bij het huidige hostel en bereikt de volgende geboekte accommodatie meestal tegen de middag. Dat was mijn "trucje" om genoeg bij me te hebben voor een maand reizen, maar tegelijkertijd alleen het gewicht van de dagrugzak naast mijn lieveling te dragen.
Daarnaast raad ik je aan om een keer te proberen in te pakken. Maanden voordat ik aan de Jacobsweg begon, had ik mijn dagrugzak bij me tijdens mijn dagelijkse wandelingen in de originele configuratie; apparatuur is in de loop van de tijd ook veranderd. Door de ervaring heb ik gezien wat ik onderweg miste, of wat ik helemaal niet nodig had en onnodig met me meedroeg. Ik zou ook proberen de "grote bagage" minimaal 1 week voor vertrek in te pakken. Een heleboel dingen om in te pakken zijn hier van toepassing, evenals mijn blogpost #1 "Planning & Voorbereiding".
Afhankelijk van het seizoen en de klimaatzone waarin je reist, moet je geschikte kleding kiezen. Vergeet ook de zonnebrandcrème niet! Kleding met lange mouwen en een zonnehoed zijn nog steeds de beste bescherming tegen de zon voor de allerkleinsten. Vergeet echter ook niet om zonnebrandcrème en een zonnebril mee te nemen. En overweeg ook zelf cultureel passende kleding; als je bijvoorbeeld in Italië reist, mag je alleen kerken betreden als je kleding draagt met bedekte knieën en schouders.
Mijn Windstopper-jack is een geweldig allround jack. Dergelijke windstopperjassen houden niet alleen de wind en dus de kou buiten, maar hebben ook een beetje waterkolom en dus een basisbescherming tegen motregen zonder nat te worden. Dus kreeg ik een jasverlenging voor deze jas en droeg ik, indien nodig, mijn zoon onder de jas in de draagzak. Zo bleef hij altijd warm en droog.
Afhankelijk van waar je naartoe reist, is het niet gegarandeerd dat je met een kaart kunt betalen of een geldautomaat kunt vinden. Voldoende kasreserves kunnen dit verhelpen.
Als je van plan bent om in een shelter te overnachten, denk dan ook aan een dunne slaapzak en je eigen handdoek. Als huttenslaapzak kan ik zijden slaapzakken aanbevelen, ze hebben een kleine pakmaat en zijn licht... kinderen hebben ruimte ;)!
Een goede rugzak heeft trouwens ook hippe vinnen. Gebruik deze zodat het gewicht van de rugzak naar de heupen wordt verplaatst en niet naar de schouders! Dit werkt ook goed met de draagzak!
Onderweg
Toen ik in Spanje aankwam, was de eerste vraag die ik mezelf stelde in hoeverre borstvoeding in het openbaar geaccepteerd zou worden. Op internet had ik niets anders gevonden. Het duurde niet lang of ik zag een moeder borstvoeding geven in een café. Voor de zekerheid vroeg ik de eerste cafébaas waar ik langskwam of borstvoeding oké was, en die reageerde meteen uitbundig positief. Dus, als je twijfelt, vraag gewoon beleefd wat je op je hart hebt!!
Trouwens, als je kinderen hebt die kunnen wandelen, is er een andere vuistregel die zegt dat kinderen per levensjaar één kilometer moeten wandelen. Mijn kleintje is nu 19 maanden oud en op sommige dagen loopt hij gegarandeerd meer dan 2 km. Dus… in hoeverre deze vuistregel realistisch is, kun je het beste zelf beantwoorden. Elk kind is zeker anders, maar misschien helpt het als een aanwijzing!?
Achteraf gezien was ik blij dat ik op de Jacobsweg was met KOKADI-draagzak. Enerzijds hoorde ik van een gezin dat hun kinderwagen niet mee mocht nemen in de bus. Aan de andere kant waren er enkele doorgangen die zeker niet geschikt zouden zijn geweest voor kinderwagens. Bijvoorbeeld een paar enkele, grote stenen, waarover men een beek is overgestoken... of in het bijzonder een smalle, trapachtige plek, herinner ik me ook. Met een brancard ben je gewoon veel flexibeler en ken je alle andere voordelen van sowieso al dragen ;)!
Al met al...ik herhaal mezelf...maar het is gewoon belangrijk: luister naar je intuïtie! Volg je buikgevoel! En niemand kent uw kind zo goed als u! Alleen jij hebt routines ontwikkeld met je lieveling! Wandelen en je kind dragen is natuurlijk... en het is aan jou wat je ervan maakt. Doe ervaring op en ontwikkel routines zodat u vol vertrouwen met uw schatten kunt reizen - wat uw comfortzone ook voor u betekent. Van stadswandeling tot alpenweidewandeling, over de Alpen of de Jacobsweg J!
Je Verena oftewel "Mama Weltenbummel"
P.S.: welke ultieme wandeltips heb je nog meer in petto?